ანდაზები  წარმოადგენენ ფიგურალურ ზმნურ გამონათქვამებს, რომლებიც მეტყველებას ემოციურს და გამომხატველს ხდიან. ისინი უნივერსალურია, რადგან ასახავენ რეალობას. ამავე დროს, ისინი ეროვნულია და აქტიურად გამოიყენება მეტყველებაში  ნებისმიერი ასაკის ადამიანის მიერ. ისინი ერის კუთვნილებას წარმოადგენენ და ხშირად ასახავენ მოცემული საზოგადოების მსოფლმხედველობას. მათ აქვთ როგორც კომუნიკაციური ისე უმეტეს შემთხვევაში, დიდაქტიკური ფუნქცია. ანდაზების სიბრძნე ეფუძნება სამყაროს ღრმა ანალიზს, რომელსაც აქვს მყარი ფსიქიკური სქემა.  ანდაზა გამოხატავს კოგნიტურ ცოდნას, რომელსაც საფუძვლად უდევს არქეტიპული ოპოზიცია. ანდაზები არამარტო ასახავენ ეროვნულ კულტურას, არამედ ასახავენ საუკუნეების განმავლობაში დაგროვილ სიბრძნეს. მაგრამ რა ხდება ამჟამად, წარმოიშვება თუ არა ანდაზები თანამედროვე პირობებში და რა წყაროებში გვხვდება ისინი. ანდაზების ცნობილი მკვლევარი, მეცნიერი ვოლფგან მიდერი აღნიშნავს, რომ გუგლის, გუგლის წიგნების, გუგლის ამბების, გაზეთების სხვა მასალების კვლევისას, პარემიოლოგებმა 700 ახალი ინგლისურ-ამერიკული ანდაზა აღმოაჩინეს და გამოიკვლიეს. თანამედროვე ანდაზები იყენებენ არსებული ანდაზების სტრუქტურებს. მაგალითად, Don’t take /tear/ down a fence/wall/unless you are sure why it was put up. ანდაზების უმეტესობას თხრობითი წინადადების ფორმა აქვს: A woman’s place is any place she wants to be. გვხვდება ანდაზები შემდეგი ფორმით- არტიკლი/ზედსართავი სახელი/არსებითი სახელი/ზმნა: The best way to kill time is to work it to death; არტიკლი/ზედსართავი სახელი/ზმნა-  The hand will not reach for what the heart does not long for და ა.შ.

 თანამედროვე ანდაზები ასახავენ მიმდინარე სოციალურ, პოლიტიკურ ფსიქოლოგიურ მდგომარეობას. ხშირად ანდაზების წარმოშობის წყარო ხდება  სარეკლამო სლოგანები, სიმღერები, ფილმები, სპორტი, ბიზნესი და ტექნოლოგიური მიღწევები.

Proverbs are figurative verbal expressions in their sense that makes the speech emotively charged and expressive; proverbs are universal as they reflect reality. At the same time, they are national and are used in everyday discourse both by teenagers and adults. They have become the common property of the nation and are the basis of the morality for any given society. Proverbs have a communicative function; they are sentences with expressive and didactic meaning. The wisdom of proverbs lies in deep observation of the world which has fixed psychic schemata (Goshkheteliani  2013).  In this paper we try to show the process of coining proverbs in recent times.  Famous paremiologist  Wolfgang Mieder remarks that after examining various databases, Google, Google books, Google News, different newspapers and other recourses, 700 new Anglo-American  proverbs were found. It should be mentioned that most of the recent-formed proverbs duplicate the structures of existing proverbs, they are “straight-forward indicative sentences” ( Mieder 2012). E.g. Don’t take /tear/ down a fence/wall/unless you are sure why it was put up. A woman’s place is any place she wants to be. There are proverbs patterned by the structure -article/adjective/noun/verb: The best way to kill time is to work it to death; Article/adjective/veeb-  The hand will not reach for what the heart does not long for.

Modern proverbs reflect current social, political and psychological conditions. Advertising slogans, songs, movies, sports, business and technological achievements are often the sources of appearing new proverbs.

  პრეზენტაცია