წარმოდგენილი კვლევა ეხება ცალკეულ იდიომატურ თუ  სლოგანად ქცეულ ფრაზებსა და შესატყვისებში  ნაგულისხმებ კონცეფტუალურ მეტაფორას და მათ ინტენციას რეკლამის დისკურსში.

აღნიშნული თემის აქტუალობა განპირობებულია, იმით რომ 21-ე საუკუნის  მასმედიაში  ყველაზე დიდი ადგილი უჭირავს რეკლამის ვერბალურ თუ  არავერბალურ გამოხატვის საშუალებებს.

ნაშრომის სიახლედ, შეიძლება, ჩაითვალოს შესწავლილი იდიომებისა და სლოგანების ლექსიკონური და კონტექსტუალური მნიშვნელობების ამბივალენტობის გამოვლენა და მათი მიმართება ამა თუ იმ  რეკლამის დისკურსთან. ისევე როგორც ნაშრომის ორიგინალური ნაწილი იქნება აღნიშნული იდიომების დაკავშირება რეკლამის დისკურსის გამოხატვის  ისეთ სხვა მულტიმოდალურ გზებთან, როგორიცაა  ნახატი, მუსიკა თუ სხვა სახის არავერბალური საშუალებები.

„რეკლამა-ეს არის ხერხი, ბიზნესის გულისცემა სიტყვებში გამოხატო.“, „რეკლამის საიდუმლო, ახალ სიტყვებში და ახალ გამოსახულებაში არაა, არამედ ძველი სიტყვებისა და ძველი გამოსახულების სინთეზში“- ასეთია ლეო ბერნეტის ფილოსოფიური განმარტება რეკლამის შესახებ. ხოლო, რაც შეეხება მის მეცნიერულ განმარტებას, სიტყვა “რეკლამა“ ლათინური წარმოშობისაა და სიტყვა-სიტყვით წამოძახილს, ყვირილს  ნიშნავს. რეკლამა ცნობების ინფორმაციის გავრცელებაა ვინმეს ან რაიმეს შესახებ პოპულარიზაციისათვის. ზოგოერთი სპეციალისტის აზრით კი “რეკლამა ლამაზად მოყოლილი რეალობაა“ (შონია,2006)

რეკლამის დისკურსის ლინგვოსემიოტიკა მრავალფეროვანია. მისი გამოხატვის მოლტიმოდალური ხერხები საშუალებას იძლევა, ვისაუბროთ მისი გამოხატვის მონო- და მულტიმოდალურ  ფორმებსა და რეკლამის დისკურსის როგორც ზოგად ლინგვისტურ, ისე კოგნიტურ-ლინგვისტურსა და სემიოტიკურ მიდგომებზე, კოგნიტური მეტაფორული იდიომებისა და სლოგანების  უხვად გამოყენებაზე, როგორც ეს შესწავლილი მაგალითებიდან ჩანს.

  დანართი