ამ უკანასკნელ პერიოდში ამიერკავკასიაში განვითარებულმა მოვლენებმა, კერძოდ სომხეთ-აზერბაიჯანის ომმა, ჩვენი უშუალო პარტნიორის, ამერიკის შეერთებული შტატების მიერ სომხების გენოციდის აღიარებამ, 140 წლის შემდეგ ამიერკავკასიაში თურქების გამოჩენამ და ა.შ. დაძაბა და საფრთხის წინაშე დააყენა ამერკავკასიის ქვეყნებსა და მის ,,მეზობლებს’’ შორის ურთიერთობა.
დღეს სომხები დაინტერესებულნი არიან იმით, თუ არსებულ პოლიტიკურ გარემოში, სამომავლოდ, რას მოიმოქმედებს საქართველო. ივანე ჯავახიშვილი ნაშრომში ,,დამოკიდებულება საქართველოსა და რუსეთს შორის XVIII საუკუნეში“ აღნიშნავდა, რომ სახელმწიფოთა შორის არსებული ურთიერთობის ისტორია გამაფრთხილებელი უნდა იყოს პოლიტიკოსებისთვის. ამ მხრივ საინტერესოა, ჯერ კიდევ XIX სს. დასასრულსა და XX სს. დასაწყისში, რუსეთ-სომხეთის, თურქეთ-აზერბაიჯანისა და საქართველოს შორის არსებული ურთიერთობის ისტორია.
მოხსენების მიზანს წარმოადგენს გამოვლენილი საარქივო დოკუმენტების შედარებითი ანალიზის საფუძველზე და ზემოთ აღნიშნულ სახელმწიფოთა შორის არსებულ ინტერესთა დაპირისპირების ფონზე, წარმოვაჩინო მათ შორის არსებული ურთიერთობების პრობლემები.
უკან |