მძიმე ლითონები მიეკუთვნებიან ულტრა მიკროელემენტებს, რომლებიც გამოირჩევიან მაღალი ტოქსიკურობით და ზოგჯერ რადიაქტიურობითაც. სასოფლო-სამეურნეო პროდუქტებში გროვდება მძიმე ლითონები: Zn, Mn, Se, Cu, Cd, Cr, Pb, Ni, Hg და სხვ. მათგან ყველაზე ტოქსიკურია ვერცხლისწყალი, დარიშხანი, კადმიუმი და ტყვია. ამ ლითონების შენაერთები საკმაოდ მდგრადია და ტოქსიკურობას ისინი ინარჩუნებენ დიდი ხნის განმავლობაში. მცენარეში მცირე რაოდენობით შემცველობისას, მათ შეუძლიათ მოახდინონ ზრდისა და სინთეზის პროცესების სტიმულირება, რაც განპირობებულია არა ამ ელემენტების ბიოლოგიური აუცილებლობით, არამედ მომწამვლელი ნივთიერებების მიკროდოზების მოქმედებით ორგანიზმის ინტოქსიკაციის სტიმულირებით. ამიტომ, ზოგიერთი მიკროელემენტის შეტანა ნიადაგში, ძალზე პრობლემატურია, რადგან მათ ოპტიმალურ არამავნე კონცენტრაციასა და მომწამვლელ კონცენტრაციას შორის ძალზე მცირე ინტერვალი გააჩნიათ. ამიტომ, ისინი ხშირ შემთხვევაში სცდებიან ადამიანთა და ცხოველთა ჯამრთელობისათვის საშიშ ზღვარს და ძლიერ მოწამვლას იწვევენ. საჭიროა აღინიშნოს, რომ ამ ჯგუფის მთელი რიგი ელემენტები- სპილენძი, თუთია, კობალტი, მანგანუმი, რკინა მოლიბდენი და ა.შ. ფერმენტების ძირითადი შემადგენელი ნაწილები არიან და მონაწილეობენ მცენარეული ორგანიზმის სასიცოცხლო პროცესებში. ამ ელემენტების მცირე კონცენტრაციებს სასოფლო- სამეურნეო კულტურების ქვეშ იყენებენ სასუქად, ხოლო ცხოველთა რაციონში-მინერალური კვებისათვის. მძიმე მეტალებს მათ უწოდებენ მაშინ, როცა ისინი ეკოსისტემაში მაღალი კონცენტრაციებით მოიპოვებიან.

სემინარზე საუბარია რუსულ ენაში ქართული სახელებისა და გვარების გამოყენებაზე. მომხსენებელი ცდილობს გამოავლინოს რუსულენოვან ტექსტებში ქართული ანთროპონიმების გამოყენების ნორმათა ფორმირების კანონზომიერებანი.
დაკვირვებამ გამოკვეთა ორი ტენდენცია: 1) პრაგმატული, რომელიც მომდინარეობს მსესხებელი ენის წარმომადგენლებისაგან და რომელიც გვთავაზობს უცხოენოვანი ანთროპონიმების ათვისების ყველაზე ნაყოფიან გზას რუსული ენის შესაძლებლობების ფარგლებში; 2) პურისტული, რომელიც მომდინარეობს თვით ანთროპონიმების მატარებლებისაგან და რომელიც მოითხოვს ანთროპონიმების ფონეტიკური და გრამატიკული სახის მაქსიმალური სიზუსტით გადმოცემას მსესხებელი ენის ინტერესების გათვალისწინების გარეშე.
ავტორის აზრით დასმული პრობლემა დღემდე საკამათო და გადაუწყვეტელია.

დიფერენცირებული სწავლება-ფანჯარა შესაძლებლობების სამყაროში. დიფერენცირებული სწავლების მიზანია: დაეხმაროს შემსწავლელს უნარებისა და შესაძლებლობების მაქსიმალურად გამოვლენაში, რაც ხელს შეუწყობს სტანდარტის შედეგების უკეთ მიღწევას, მიზანმიმართულ ზემოქმედებას საზოგადოების შემოქმედებით, ინტელექტუალურ და პროფესიონალურ პოტენციალზე.
რა უნდა გავითვალისწინოთ დიფერენცირებული სწავლებისას? სტუდენტთა გამოცდილება, მოლოდინები და სურვილები; ცოდნა, უნარები და დამოკიდებულებები; სტუდენტთა სწავლის სტილი და ინტელექტის ტიპი; მათი მოტივაციის საფუძვლები და მათ მოტივაციაზე მოქმედი ფაქტორები; თითოეული შემსწავლელის საჭიროებებზე ორიენტირებული განმავითარებელი უკუკავშირის დროული მიწოდების მნიშვნელობა; სამომავლო გეგმის დასახვის მიზნით, მიღწეული შედეგების ინტენსიური მონიტორინგისა და ანალიზის საჭიროება.