თანამედროვე ფრანგული ლიტერატურის კლასიკოსი, მწერალი–ფილოსოფოსი მიშელ ტურნიე, დღეს ბრწყინვალე მეზღაპრისა და „მითთა მთხზველის“ სახელით არის ცნობილი. მისი მხატვრული სამყარო ფილოსოფიურ და მითოლოგიურ ხასიათს ატარებს, რაც მისი, როგორც მწერლის მთავარი დამახასიათებელი ნიშანია და გამოარჩევს სხვებისგან. იგი ძველისაგან ახალს ქმნის და თანამედროვე სამყაროს პრობლემებს ამგვარად ეხმიანება. მწერლის დანიშნულებას მ.ტურნიე ხედავს „დაკარგული ჭეშმარიტების შემეცნებასა და ქადაგებაში“, ამიტომაც მისი ნაწარმოებები – უპირველესად ეს არის ფილოსოფიის და თეოლოგიის გაკვეთილები, მსჯელობა ყოფის მეტაფიზიკურ პრობლემებზე. მაინც რაში მდგომარეობს მწერლის შემოქმედების თავისებურება, ან რა მხატვრულ მეთოდებს მიმართავს იგი, როდესაც ამა თუ იმ ცნობილ სიუჟეტს მისეული ინტერპრეტირებით და ჰიპოთეზით სრულიად ახალ სთავაზობს მკითხველს, რომელიც ორიგინალური და დამაჯერებელია? რა ადგილს იკავებს მიშელ ტურნიე თანამედროვე მსოფლიო ლიტერატურაში და რა ტენდენციების მატარებელია დღეს ფრანგული ლიტერატურა? სწორედ ამ პრიორიტეტულ საკითხებს ასახავს წარმოდგენილი სემინარის თემა, რომლის მიზანია წარმოდგენა შევუქმნათ მიშელ ტურნიეს შემოქმედებისადმი დაინტერესებულ ქართველ მკითხველს მწერლის მთავარ მიმართულებებსა და ძირითად მხატვრულ მეთოდებზე.

იუმორისა და ხუმრობისადმი ინტერესი საუკუნეებს ითვლის. ჯერ კიდევ ანტიკური ხანიდან ამ ფენომენის ძირითად ნიშან-თვისებად მიიჩნევდნენ შეუთავსებლობას თქმულსა და ნაგულისხმევს შორის. სხვა სიტყვებით რო ვთქვათ, მის ექსპლიციტურ და იმპლიციტურ დონეებს შორის. თომას შულცი (შულცი, 1976, 11-36), რომელსაც ეკუთვნის იუმორის აღქმის სპეციფიკის შესწავლის ერთ-ერთი წარმატებული ცდა, შეუთავსებლობას ამ ორ პლანს შორის უწოდებს კონფლიქტს მოსალოდნელსა და რეალობას შორის. ავტორი იქვე სამართლიანად დასძენს, რომ სწორედ ამგვარი შეუთავსებლობის სწორი დეკოდირება წარმოადგენს ანეკდოტის/ხუმრობის აღქმის გასაღებს. არტურ კოსტლერს (კოსტლერი, 1989) ანეკდოტის პლანების შეუთავსებლობის აღსანიშნად შემოაქვს ტერმინი „ბისოციაცია”. მისი აზრით, ანეკდოტის აღქმის სირთულეს ქმნის ამ მცირე ფორმაში ორი პარალელური, განსხვავებულ განზომილებაში მოთავსებული რეფერენციული ჩარჩოს თანაარსებობა, რომელიც თანადროულად ორ ასოციაციურ (ანუ ავტორის თქმით ბისოციაციურ) კონტექსტთან არის დაკავაშირებული. ანეკდოტის სემანტიკური სტრუქტურის კოსტლერისეულმა განმარტებამ ბიძგი მისცა იუმორის სემიოტიკური თეორიების განვითარებას. კერძოდ, ვიქტორ რასკინი (რასკინი, 1985) ქმნის იუმორის სკრიპტების მწყობრ ლინგვისტურ თეორიას, რომელშიც იგი აზუსტებს კოსტლერის გარკვეულწილად ბუნდოვან ტერმინოლოგიას და იუმორის აღქმის ახლებურ ხედვას გვთავაზობს (რუსიეშვილი, ქებურია, 2008: 255).

მონოგრაფია გამოცემულია: გამომცემლობა Academic Publishing -ის მიერ გერმანიაში, ქ.დუსელდორფში, ინგლისურ ენაზე. 12.05.2019 წ. მონოგრაფიაში განხილულია ნავთობის მოპოვების პრობლემური საკითხები და მათი ინჰიბირების მეთოდები.
ნავთობსარეწაო ტექნოლოგიის ერთ-ერთ მნიშვნელოვან პრობლემას დაბალდებიტიანი ჭაბურღილების ექსპლუატაცია წარმოადგენს. ნაშრომში განხილულია საბადოს დებიტის შემცირების მიზეზები და მათი აღდგენის ქმედითი ღონისძიებები. ნაშრომში განხილულია საბადოს დამუშავების და ნავთობის მოდინების ინტენსიფიკაციის მეთოდი, ,ქიმიური რეაგენტების, კერძოდ , ზედაპირულად აქტიური ნივთიერებების (ზანის ) ხსნარების გამოყენებით. ზანის ხსნარის სახით ჩვენს მიერ შერჩეული იქნა, მრავალფუნქციური, არაიონოგენური ზან-ის ხსნარი. ‘’ALKAN DE 202’’, რომლის სამრეწველო ბაზას, აზერბაიჯანის ნავთობ-კომპანია წარმოადგენს.

დღეისათვის მსოფლიოში მოქმედებს 40 ათასზე მეტი კაშხალი, რომლებიც არეგულირებენ მდინარეების დინებას და ზეგავლენა ახდენენ მშრალი რეგიონების ეკონომიურ განვითარებაზე. კაშხლები აგებულია 200 მსხვილ მდინარეზე, რომლებიც კვეთენ მეზობელი ქვეყნების სახელმწიფო საზღვრებს. ამავდროულად ამ მდინარეების მესამედს არ გააჩნიათ საერთაშორისო ხელშეკრულება, რომელიც დაარეგულირებდა ამ მდინარეებიდან წყლის მოხმარებას. რამდენიმე ტრანსსაზღვრული ტიგროსის, ევფრატის, ნილოსის, იორდანის, ზამბეზის, მტკვარისა და ჭოროხის მდინარეების მაგალითზე განხილულის ამ მდინარეების აუზის ქვეყნების წარმოქმნილი პრობლემები და შემოთავაზებულია მათი გადაჭრის გზები. მოყვანილია ჩამდინარე წყლების წყალსაცავებში ჩაშვებისას გარემოსადმი მიყენებული ზარალის გაანგარიშების მეთოდიკა, რომელიც შემოთავაზებულია საერთაშორისო განხილვისათვის. ამიერკავკასიის ზოგიერთი მდინარის მაგალითზე ნაჩვენებია, რომ გარემოსადმი მიყენებული ზარალის არა სწორმა შეფასებამ შეიძლება ტრანსსაზღვრული მდინარეების მეზობელი ქვეყნები ეკოლოგიური პრობლემების წინაშე დააყენოს.

არტერიული ჰიპერტენზიის გამოსავლენად აუცილებელია არტერიული წნევის გაზომვის დროს წარმოქმნილი მეთოდიკური სიძნელეების გადალახვა, როგორიცაა: 1. წნევათა ასიმეტრია; 2. აუსკულტაციური ჩავარდნა; 3. თეთრი ხალათის ჰიპერტენზია; 4. უსასრულო დიასტოლური ტონი; 5. სისტოლური ფსევდოჰიპერტენზია იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზიის დროს; 6. არტერიული წნევის ზუსტი გაზომვის სიძნელეებს ქმნის, აგრეთვე, მოციმციმე არიტმია, ხშირი ექსტრასისტოლია და არასრული მეორე ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა.
არტერიული ჰიპერტენზიის ეფექტური პრევენციის და პოტენციალურ „ჰიპერტონიკთა“ გამოვლენის მიზნით საჭიროა ჰარისონის სინჯის გამოყენება.
არტერიული ჰიპერტენზიის ხარისხის შესაფასებლად და ადეკვატური მკურნა-ლობის დანიშვნის მიზნით აუცილებელია არტერიული წნევის სადღეღამისო მონიტო-რინგი და ცირკადული რიტმების გათვალისწინება (dipper, non dipper, night-peaker, over-diper). თითოეულ შემთხვევაში საჭიროა შესაბამისი პრეპარატების შესაფერის დროს დანიშვნა!
ჰიპოტენზიური მკურნალობის დროს პრეპარატების და მათი დოზირების შერჩევის ერთ-ერთი კრიტერიუმი საშუალო არტერიული წნევის გამოანგარიშება უნდა იყოს, რაც, სამწუხაროდ, თერაპიულ პრაქტიკაში ძალზე იშვიათად გამოიყენება, მიუხედავად იმისა, რომ გამოთვლა ძალზე ადვილია: დიასტოლურ წნევას პლუს პულსური წნევის მესამედი!
ყველა ამ საკითხის ირგვლივ ნაშრომში მოცემულია კონკრეტული პრაქტიკული რეკომენდაციები.