ანდაზები გუშინ და დღეს-ევროპეისტიკის დეპარტამენტის პროფესორი ირინე გოშხეთელიანი 25 ივნისი 12:00 41-ე აუდიტორია
ანდაზები წარმოადგენენ ფიგურალურ ზმნურ გამონათქვამებს, რომლებიც მეტყველებას ემოციურს და გამომხატველს ხდიან. ისინი უნივერსალურია, რადგან ასახავენ რეალობას. ამავე დროს, ისინი ეროვნულია და აქტიურად გამოიყენება მეტყველებაში ნებისმიერი ასაკის ადამიანის მიერ. ისინი ერის კუთვნილებას წარმოადგენენ და ხშირად ასახავენ მოცემული საზოგადოების მსოფლმხედველობას. მათ აქვთ როგორც კომუნიკაციური ისე უმეტეს შემთხვევაში, დიდაქტიკური ფუნქცია. ანდაზების სიბრძნე ეფუძნება სამყაროს ღრმა ანალიზს, რომელსაც აქვს მყარი ფსიქიკური სქემა. ანდაზა გამოხატავს კოგნიტურ ცოდნას, რომელსაც საფუძვლად უდევს არქეტიპული ოპოზიცია. ანდაზები არამარტო ასახავენ ეროვნულ კულტურას, არამედ ასახავენ საუკუნეების განმავლობაში დაგროვილ სიბრძნეს. მაგრამ რა ხდება ამჟამად, წარმოიშვება თუ არა ანდაზები თანამედროვე პირობებში და რა წყაროებში გვხვდება ისინი. ანდაზების ცნობილი მკვლევარი, მეცნიერი ვოლფგან მიდერი აღნიშნავს, რომ გუგლის, გუგლის წიგნების, გუგლის ამბების, გაზეთების სხვა მასალების კვლევისას, პარემიოლოგებმა 700 ახალი ინგლისურ-ამერიკული ანდაზა აღმოაჩინეს და გამოიკვლიეს. თანამედროვე ანდაზები იყენებენ არსებული ანდაზების სტრუქტურებს. მაგალითად, Don’t take /tear/ down a fence/wall/unless you are sure why it was put up. ანდაზების უმეტესობას თხრობითი წინადადების ფორმა აქვს: A woman’s place is any place she wants to be. გვხვდება ანდაზები შემდეგი ფორმით- არტიკლი/ზედსართავი სახელი/არსებითი სახელი/ზმნა: The best way to kill time is to work it to death; არტიკლი/ზედსართავი სახელი/ზმნა- The hand will not reach for what the heart does not long for და ა.შ.
სრულად