დასავლეთ საქართველოს სუბტროპიკულ ზონაში, ციტრუსოვანთა მოვლა-მოყვანა ღია გრუნტში, შესაძლებელია შავი ზღვის სანაპირო ზოლის თბილ ადგილებში. დღეისათვის ციტრუსოვნები ძირითადად გავრცელებულია აჭარის (ქობულეთი, ხელვაჩაური), გურიის, სამეგრელოს და აფხაზეთის აგრო ეკოლოგიურ ზონებში. ჩვენს პირობებში მანდარინის მცენარის სასიცოცხლო ნულად მიღებულია ტემპერატურა -120C ქვემოთ. ოპტიმალურ ტემპერატურად, რომლის დროსაც მიმდინარეობს მანდარინის აქტიური ზრდა 20-250C. ზრდის პირველ პერიოდში, კრიტიკული მაქსიმალური ტემპერატურა შეადგენს 28-300C-ს, ხოლო ზრდის მეორე პერიოდში 35-360C-ს. ტემპერატურის უფრო მაღალი დონე იწვევს სასიცოცხლო პროცესების შეფერხებას და ნაყოფის ჩამოცვენას. მანდარინის აქტიურ ტემპერატურათა ჯამი 3200-40000C-ს შეადგენს. იგი არ უყენებს ერთნაირ მოთხოვნას სითბოს, განვითარების ცალკეული ფაზების გავლისას. ფოთლების გაშლისათვის ოპტიმალური ტემპერატურაა 15 0C, ხოლო უფრო დაბალი ტემპერატურის პირობებში, ეს ფაზა ყოვნდება. ყვავილობა ნორმალურად მიმდინარეობს 17-190C პირობებში. ამ ფაზის გავლისათვის უფრო მაღალი ტემპერატურა (25-300C) ძალიან საშიშია, რადგან ის იწვევს ფოთლების გადახურებას, წყლის ტრანსპირაციას და ნასკვების მომეტებულ ცვენას.

ეკონომიკური ხასიათის ამოცანების ამოხსნის დროს, მათემატიკურად დასაბუთებული საუკეთესო ამონახსნის მისაღებად, გამოიყენება მათემატიკური მოდელირების მეთოდები. მათემატიკური მოდელირების სწავლების დროს განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება სტუდენტთა დაინტერესებას პრაქტიკული ამოცანებით.

შავი ზღვის დაცვის საკითხი განსაკუთრებულ აქტუალობას იძენს მის სამხრეთ-აღმოსავლეთ 30კმ-იან სანაპირო ზონაში–მდ.ჭოროხის შესართავიდან მდ.რიონამდე, სადაც განლაგებულია ორი უმნიშვნელოვანესი პორტი – ბათუმი და ფოთი. ზღვის წყლის ნებისმიერი სახის გაბინძურება იწვევს მისი ქიმიური შედგენილობის ცვლილებას. ჩვენი კვლევის მიზანს წარმოადგენდა შეგვესწავლა შავი ზღვის წყლის ზოგიერთი ფიზიკურ-ქიმიური მაჩვენებლის სეზონური ცვლილება, რათა შეგვეფასებინა მისი თანამედროვე ქიმიურ-ეკოლოგიური მდგომარეობა.
კვლევის ობიექტს წარმოადგენდა შავი ზღვის წყალი მის სამხრეთ-აღმოსავლეთ სანაპირო ზოლში, კვარიათიდან ფიჭვნარამდე. კვლევაში ჩართული იყო ქიმიის სპეციალობის მაგისტრანტი ანა ხახუტაიშვილი.

უკანასკნელი ათეულიწლების განმავლობაში მძიმე მეტალების შემცველობა გარემომცველ გარემოში - ჰაერში, წყალსა, ნიადაგში და საკვებ პროდუქტებში - საგრძნობლად იზრდება. ეკოლოგიური პირობების გაუარესების გამო ჩვენს მიზანს წარმოადგენდა შეგვესწავლა მძიმე მეტალების რკინა, სპილენძი, თუთია, კობალტი, ნიკელი, კადმიუმის და ტყვიის შემცველობა ციტრუსების ნაყოფში (ქერქი, რბილობი) უსასუქოსა და - აზოტოვანი სასუქების ფორმებთან დაკავშირებით და შეგვედარებინა ის ასევე ჩვენს მიერ ადრე ჩატარებულ კვლევებთან.
ჩატარებული კვლევების შედარებამ გვიჩვენა, რომ მიღებული მონაცემებიდან შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ მძიმე მეტალების შემცველობა გაზრდილია ქერქსა და რბილობში, მაგრამ ის არ აღემატება ზღვრულად დასაშვებ კონცენტრაციას.
აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ აღნიშნული ელემენტების შემცველობა გათანაბრებულია ქერქსა და რბილობს შორის.

კომპიუტერებისა და კომპიუტერული ქსელების რიცხვის ზრდამ, ქსელური ტექნოლოგიების და ინტერნეტის ტექნოლოგიების ფართო გამოყენებამ მნიშვნელოვნად გააფართოვა არა მხოლოდ მომხმარებლები და ერთმანეთთან ურთიერთობის საშუალებები, არამედ გაზარდა ქსელური ბიზნეს-პროცესების რეალიზაციის შესაძლებლობები.
ინტერნეტ-ტექნოლოგიების მზარდ შესაძლებლობებთან ერთად გაიზარდა მონაცემების დაკარგვის რისკი, ასევე რეპუტაციის და ფინანსური დანაკარგები. სტატისტიკა უჩვენებს, რომ ყოველწლიურად იზრდება კომპიუტერული დამნაშავეების მიერ მიყენებული ფინანსური ზარალი. აქედან გამომდინარე ორგანიზაციებს, კომპანიებს და რიგით მომხმარებლებს უხდებათ გამოყონ დრო და საშუალებები ინფორმაციისა და ქსელური რესურსების უსაფრთხოების დაცვის უზრუნველსაყოფად.