ნებისმიერი კონკრეტული ენის შესწავლისადმი სისტემური მიდგომა მთელი რიგი თეორიული და პრაქტიკული ამოცანების გადაჭრის საშუალებას იძლევა. ამა თუ იმ კონკრეტული ენის ლექსიკის სისტემური, სხვა ენებთან (როგორც მონათესავე, ასევე არამონათესავე) შეპირისპირებით ასპექტში შესწავლისას შესაძლებელი ხდება მოცემული ენებისთვის დამახასიათებელი რიგი საბაზისო სიტუაციების გამოვლენა. სხვადასხვა კულტურის საერთო და განმასხვავებელი სიტუაციების გამოკვეთა სხვადასხვა ენაში სხვადასხვა ასახვას პოულობს. მაგრამ საბაზისო სიტუაციების მსგავსება შეიძლება იყოს როგოც ენობრივი მოვლენების მსგავსების, ასევე მატთ განსხვავების მაჩვენებელი.

აჭარაში შემორჩენილი ხის მეჩეთები ქართული ხალხური ხითხუროობის უნიკალური ძეგლებია. ხის ჯამეებმა გასული საუკუნიდან მიიქცია ქართველ მკვლევართა ყურადღება, თუმცა მათ შესწავლაში გაწეული წვლილის მიუხედავად, მათი მხატვრულ-არქიტექტურული თავისებურებები ჯერ კიდევ არ გამხდარა საგანგებო კვლევის საგანი. აჭარაში შემორენილი მეჩეთების უმრავლესობა ხისაა, ქვის შენობები ცოტაა და მათი ძირითადი ნაწილი ბარის ზონაში გვხვდება. გასული საუკუნის დასასრულიდან ინტენსიურად მიმდინარეობს ამ საკულტო ნიმუშების განახლება. საბედნიეროდ მოგვეპოვება ისეთი ძეგლები, რომლებიც მეტ-ნალკებად ინარჩუნებენ ავთენტურობას და ქართული საკულტო არქიტექტურისა და ხითხუროობის მაღალმხატვრულ ნიმუშებს განეკუთვნებიან. ხის ჯამეების გარეგნული სტრუქტურა, შიდა სივრცის გადაწყვეტა საცხოვრებელი სახლების მხატვრულ-კონსტრუქციულ თავისებურებებს ავლენს. მათ შესწავლას დიდი მნისვნელობა აქვს ქრონოლოგიის, არქიტექტურული, კონსტრუქციული, მხატვრულ-დეკორატიული თავისებურებების გამოვლენის, ეროვნული და ისლამური ტრადიციების ურთიერთმიმართების საკითხების წარმოჩენის თვალსაზრისით.

ლინგვისტური თვალსაზრისით ენაში არსებული ყოველი სიტყვის კვლევა უნდა განხორციელდეს როგორც ლექსიკოლოგიის, ისე მორფოლოგიის პოზიციებიდან. ლექსიკური ერთეულის, განსაკუთრებით კი კომპოზიტების შესწავლისას შინაარსობრივ მხარესთან ერთად ყურადღება უნდა მიექცეს სიტყვის შედგენილობას, მის სტრუქტურულ აგებულებას და მაწარმოებელთა ხასიათს. სწორედ სიტყვაწარმოების საკითხი, ანუ დერივაცია გახდა ამ ბოლო დროს მრავალი უცხოელი და ქართველი მეცნიერის კვლევის პრიორიტეტული მიმართულება. კომპოზიცია – ანუ სიტყვათშეერთება არის ახალი სიტყვის წარმოქმნისა და ლექსიკის გამდიდრების ერთერთი საშუალება. ქართულ ენაში, ისევე როგორც სხვა ენებში, ლექსიკური ფონდის გამდიდრების ერთ-ერთი საშუალება სწორედ კომპოზიციის ფენომენია. ამიტომაც, ჩვენი მიზანია შევისწავლოთ კომპოზიტური არსებითი სახელების თავისებურებები ინგლისურსა და ქართულ ენებში და შედარებით-შეპირისპირებითი ანალიზის საფუძველზე დავადგინოთ ამ ორ ენას შორის მსგავსება-განსხვავებანი დერივაციული მორფოლოგიის ჭრილში. კერძოდ, ჩვენს ამოცანას წარმოადგენს ფუძეგაორკეცებული და ნაირფუძიანი, ერთცნებიანი და ორცნებიანი კომპოზიტების სტრუქტურულ-სემანტიკური თავისებურებანისა და მართლწერის საკითხების შესწავლა.

მიმართვის ფორმების თარგმანი თარგმანის თეორიის ერთერთ ყველაზე საინტერესო და ჯერ კიდევ ბოლომდე შეუსწავლელ საკითხს წარმოადგენს. მიმართვის ფორმების ათეულობით სახეობათა თარგმანის სპეციფიკა ორ კონკრეტულ ენასა და კულტურაში ენობრივ-კულტურულ-ეთნიკურ ნორმებს შორის მსგავსება-განსხვავებაზეა დამოკიდებული.

21-ე საუკუნის ახალი გამოწვევები სწავლების მეთოდების მუდმივ განახლებას, ინტერაქტიულობას (განსაკუთრებით კი კომუნიკაციურ ინტერაქტიულობას), თემატურ შესაბამისობას და სწავლის შედეგების სრულყოფას ანიჭებს უპირატესობას. აქვე თავს იჩენს მასალის დამუშავების პროცესში შესარულებელი დავალებების ახალი მოდელები, ახალი ტერმინოლოგია, შეფასების ახალი კრიტერიუმები, რომლებსაც გვთავაზობს უცხოური ენების ერთიანი ევროპული ჩარჩო (CECR: https://www.coe.int/fr/web/common-european-framework-reference-languages). სემინარში განვიხილავთ დავალების ტიპებს (განმასხვავებელ ნიშნებს, შესაბამისი უნარების განვითარებას), ინტერკულტურულ სხვაობებს, თანამედროვე ტექნოლოგიების, კორპუსის შექმნისა და გამოყენების საშუალებებს, წარმოგიდგენთ პუატიეს უნივერსიტეტის სასწავლო პორტალს https://cfle86.wixsite.com/campus0618 და იმ სიახლეებს, რომლებსაც გავეცანით საფრანგეთის უნივერსიტეტის საზაფხულო კამპუსის სემინარებზე.