თარგმანის როლი კაცობრიობის ცივილიზაციის განვითარებაში საყოველთაოდ ცნობილი და უდავოა. ამიტომაც, თარგმანი ბევრი სწავლულის, მწერლის, კრიტიკოსის, თარგმანის პრაქტიკოსისა და სხვა მომიჯნავე დისციპლინებში მომუშავე მკლევართა ინტერესს იწვევს. ბოლო ათწლეულების განმავლობაში კვლევებმა თარგმანის თეორიასა და პრაქტიკაში მნიშვნელოვან წარმატებებს მიაღწია. ჩამოყალიბდა თარგმანმცოდნეობის საბაზისო თეორიული კონცეფციების საკმაოდ მდიდარი ფონდი. თუმცა, აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ თარგმანმცოდნეობის, გარკვეული ნაწილი დარჩა არასაკმარისად შესწავლილი, ზოგიერთი მნიშვნელოვანი საკითხი ნაკლებად გამოკვლეული და ახსნილი.

ნაშრომში წარმოდგენილია XIX ს-ის ბოლოსა და XXს-ის I ნახევრის ქართული ხელოვნების განვითარების ზოგადი სურათი.
XX ს-ის დასაწყისში ქართულ ხელოვნებაში მეტად მრავალფეროვანი და საინტერესო სურათი იქმნება. თბილისში იმდროისათვის აკადემიურ მხატვრობასთან ერთად თანაარსებობდა ევროპული ავანგარდის თითქმის ყველა ძირითადი მიმდინარეობა. თუმცა, 1930-იანი წლებიდან ანექსირებული საქართველოს კულტურამ ერთიანი საბჭოური კულტურულ-ესთეტიკური სივრცის შექმნის მიზნით მეხსიერებიდან სრულიად ამოშალა XXს-ის დასაწყისის სახელოვნებო ცხოვრება.

ადამიანი თავს ბედნიერად მიიჩნევს სრული ჯანმრთელობის შემთხვევაში, ჯანმრთელობა ერთ-ერთ უმნიშვნელოვანესი ფაქტორია ქვეყნის ეკონომიკური განვითარებისა. მასზე დიდადაა დამოკიდებული ადამიანების სიცოცხლის ხანგრძლივობა, მისი შრომის უნარიანობა, შრომის ინტენსივობა და სხვა.